Als een kind in een snoepwinkel

Iedereen heeft dat gevoel vroeger weleens ervaren.

Dat je met je moeder of je oma naar de Jamin ging. En dat je een snoepje mocht uitkiezen, of als het echt feest was, dat je een zakje snoep mocht scheppen.

Dat gevoel dat je dan kreeg.

Overal bakken met snoep. Voor je, achter je, naast je en boven je. Want je was namelijk nog niet zo groot. En allemaal felle kleurtjes: rood, geel, groen en zelfs blauw! De adrenaline gierde door je lichaam, want O wat zag dat er allemaal lekker uit. En wat moest je nou kiezen? Het snoep in de ene bak zag er nog lekkerder uit dan het snoep in de volgende bak. En hoe feller de kleur, hoe uitnodigender het eruit zag.

Dat gevoel dat je dan kreeg, bijna een soort roes, een verliefdheidsgevoel, maar ook een hebberig gevoel. Dat je alles wel wil hebben. Dat gevoel maak je eigenlijk bijna nooit meer mee als je ouder wordt.

Want als je ouder wordt, wordt alles wat minder magisch. Je bedenkt je dat de kleurstoffen niet zo goed zijn voor je gezondheid. Dat een blauwe tong op jouw leeftijd echt niet meer ‘cool’  is.

En als je wilt kun je met gemak wel 10 zakken snoep kopen, want je hebt inmiddels een eigen inkomen.

En tóch heb ik vandaag weer even dat gevoel ervaren.

Alsof ik een klein kind in een snoepwinkel was. Overal waar ik keek zag ik dingen die ik wilde kopen. Voor me, achter me, in het midden van de winkel en zelfs boven mijn hoofd aan de wand. In de mooiste en stoerste stoffen. Van blauw tot zwart, maar ook in neon roze en fel oranje.

De adrenaline gierde door mijn lichaam, want ik wilde het allemaal wel hebben!

Maar ook nu kan ik het niet allemaal kopen. Want dat is toch een beetje prijzig. En het past niet in de kast. En niet in de laatste plaats: ik denk dat mijn man gaat protesteren. Want er moeten nog

‘grote mensen dingen’  worden betaald, zoals de hypotheek en de boodschappen….

Bij Zoem Kids hangen echt de ultieme hebbedingen: kinderkleding en accessoires van Name-It, Vingino, Tumble 'n Dry tot MortenZ en Gsus. Wat zullen mijn dochter en zoon er mooi en stoer uit zien in die kleding!

Ik zie het al helemaal voor me. Maar ik hou me in. Ik moet wel. Ik kom gewoon terug. Om nog even dat gevoel van een kind in een snoepwinkel te ervaren.

En af-en-toe snoep ik ervan. Dan koop ik een t-shirt, jurkje of een spijkerbroek. Maar dan wél een in felle kleuren. Want die zijn toch het leukst….  

Auteur: Kirsten